ശ്രീനാരായണ ഗുരു ജയന്തി: സാമൂഹിക നവോത്ഥാനത്തിന്റെ കാലാതീത വെളിച്ചം

പി.ആർ. മനോജ്

"ഒരു ജാതി, ഒരു മതം, ഒരു ദൈവം മനുഷ്യന്."

കാലത്തിന്റെ ചുറ്റുപാടുകൾ മാറിയിട്ടും, ഇന്നും നമ്മെ ഉണർത്തുന്ന ഒരു മന്ത്രം പോലെ മുഴങ്ങുന്ന ഈ വാക്കുകൾ, ശ്രീനാരായണ ഗുരുവിന്റെ അനശ്വരമായ സ്മാരകമാണ്. അഴിമതിയും അനീതിയും മതവികാരത്തിന്റെ മൂടിപ്പിടുത്തവുമൊക്കെയായി ഇരുണ്ടിപ്പോയ നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ, ഗുരുവിന്റെ ശബ്ദം ഇന്നും ഒരു വിളക്കുമാടം പോലെ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

ഗുരുജയന്തി ആഘോഷിക്കുന്നതിൽ അഭിമാനമുണ്ട്. പക്ഷേ, അത് പൂക്കളുടെയും പ്രസംഗങ്ങളുടെയും ദിവസമായാൽ മാത്രം മതിയോ?

അല്ല. അത് നമുക്ക് തന്നെ ചോദിക്കേണ്ട ഏറ്റവും ഗൗരവമായ ചോദ്യമാണ്:

"ഞാൻ ഗുരുവിന്റെ സന്ദേശം ജീവിതത്തിൽ നടപ്പാക്കുന്നുണ്ടോ?"

ഇരുട്ടിനെ കീറി ഉയർന്ന വെളിച്ചം

ജാതിവ്യവസ്ഥയുടെ ഇരുട്ടിൽ മനുഷ്യനെ അടിച്ചമർത്തിയിരുന്ന കാലത്ത്, അവിടെ ജനിച്ചത് ഒരു ശിശു. ജനനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി മനുഷ്യനെ വിലയിരുത്തുന്ന ക്രൂര സമൂഹത്തിന്റെ നടുവിൽ നിന്നാണ് ഗുരു ഉയർന്നത്.

പക്ഷേ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആയുധം വാളോ മുദ്രാവാക്യമോ ആയിരുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആയുധം കരുണയായിരുന്നു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശക്തി ജ്ഞാനമായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാർഗം മനുഷ്യസ്നേഹം തന്നെയായിരുന്നു.

ഗുരുവിന്റെ സന്ദേശം: ഒരായുസ്സിന്റെ വിളി

അദ്ദേഹം വിദ്യാഭ്യാസത്തെ ആരാധനയായി കണ്ടു. അജ്ഞത അടിമത്തമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ്, സ്കൂളുകളും ആശ്രമങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചു. ബാഹ്യാചാരങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിയിരുന്ന ആത്മീയതയെ, ഉള്ളിലെ വിശുദ്ധിയിലേക്കും വിനയത്തിലേക്കും അദ്ദേഹം തിരിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു.

SNDP യോഗം സ്ഥാപിച്ച്, സന്ദേശം മാത്രം നൽകാതെ, അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവർക്കായി സംഘടനയും നേത്യത്വവും സൃഷ്ടിച്ചു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ മതങ്ങളുടെ അതിരുകൾ കടന്ന്, മനുഷ്യന്റെ ആത്മാവിനോടാണ് സംസാരിച്ചത്.

ഇന്നും പ്രസക്തമായ ഗുരുവിന്റെ ശബ്ദം

ഇന്ന്, ലോകം വീണ്ടും ഭിന്നതകളാൽ വിഴുങ്ങപ്പെടുമ്പോൾ, മതത്തിന്റെ പേരിൽ മനുഷ്യൻ മനുഷ്യനെ വെട്ടിനുറുക്കുമ്പോൾ, ഗുരുവിന്റെ വാക്കുകൾ ഒരു തിരുമുറിവിൽ ഒഴുകുന്ന ശീതളജലമായി നമുക്ക് മുന്നിൽ എത്തുന്നു:

"ജാതി ചോദിക്കരുത്, പറയരുത്, ചിന്തിക്കരുത്."

ഇത് പുസ്തകത്തിന്റെ പേജുകളിൽ കുടുങ്ങേണ്ട ഒരു മുദ്രാവാക്യം അല്ല. ഇത് നമ്മുടെ കുടുംബബന്ധങ്ങളിലും, വിദ്യാലയങ്ങളിലും, രാഷ്ട്രീയത്തിലും, ഏറ്റവും പ്രധാനമായി നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിലും പതിയേണ്ട ജീവമന്ത്രമാണ്.

ഗുരുജയന്തി: ജീവിക്കുന്ന ആഘോഷം

ഗുരുജയന്തി ആർഭാടങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞ വേളയാവരുത്.

ഇത് ചിന്തകളുടെ ഉണർവും, സേവനത്തിന്റെ തുടക്കവുമാകണം.

• ഗുരുവിന്റെ ആശയങ്ങളെ പൊതുചർച്ചകളിൽ വീണ്ടും ഉയർത്തണം.

• അനാഥരെയും ദുർബലരെയും കരുതിക്കൊണ്ട് സാമൂഹിക സേവനം ചെയ്യണം.

• മതാന്തര സൗഹൃദത്തിന്റെ വിത്തുകൾ വിതറണം.

• യുവാക്കളുടെ മനസിൽ വിനയവും ജ്ഞാനവും വളർത്തണം.

ശാന്തനായ വിപ്ലവകാരി

ഗുരു പതാക ഉയർത്തിയില്ല, മനുഷ്യനെ ഉയർത്തി.

അദ്ദേഹം പ്രസംഗിച്ചില്ല, പക്ഷേ ജീവിതങ്ങളെ മാറ്റിമറിച്ചു.

ഒരു വാക്ക് പോലും മുഴങ്ങാതെ, ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിപ്ലവങ്ങളിൽ ഒന്ന് അദ്ദേഹം നടത്തി.

ഇന്ന് നമ്മൾ നേത്യത്വമെന്ന് കരുതുന്നത്, വലുതായി മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദം.

പക്ഷേ, ഗുരു തെളിയിച്ചത്, സ്നേഹത്തിലും യുക്തിയിലുമുള്ള നിശ്ശബ്ദതയാണ് ഏറ്റവും ശക്തമായ വിപ്ലവം.

ഗുരുജയന്തി ആഘോഷിക്കേണ്ടതല്ല ജീവിക്കേണ്ടതാണ്.

അതിന്റെ സാക്ഷാത്കാരം, ഓരോരുത്തരും ചോദിക്കുന്ന ആ ഏക ചോദ്യത്തിൽ നിലകൊള്ളുന്നു:

"ഞാൻ ഗുരുവിന്റെ സന്ദേശം ജീവിക്കുന്നുണ്ടോ?"

ആ ചോദ്യത്തിന് ഉള്ളിലെ ഒരു ശാന്തമായ "അതെ" എന്നാണ് മറുപടി വന്നാൽ, അപ്പോഴാണ് ഗുരുജയന്തി, നമുക്ക് മാത്രം അല്ല, ഈ സമൂഹത്തിനാകെ, യഥാർത്ഥ അർത്ഥത്തിൽ പൂവണിയുന്നത്.